Ιούνιος 1821: Η μάχη στο Λάλα Ηλείας

Η ένδοξη μάχη στο Λάλα Ηλείας σκοπίμως έχει περάσει στα "ψιλά" των εκπαιδευτικών βιβλίων και παραμένει εν πολλοίς άγνωστη στους νεοέλληνες, όπως άλλωστε και χιλιάδες άλλες ένδοξες μάχες της Ιστορίας μας. Στην "προοδευτική" Ελλάδα του 2010 κάθε αναφορά σε συγκρούσεις των προγόνων μας με τους εσχάτως "φίλους" Τούρκους δεν βοηθάει στο δόγμα της... ελληνοτουρκικής "φιλίας". Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στα σχολεία του νησιού μας όπου υπάρχει χώρος για πανηγυράκια και γιορτούλες για το... πολυτεχνείο αλλά πουθενά χώρος για τους προγόνους μας που τέτοιες ημέρες πριν από 189 χρόνια αψήφησαν τα πάντα, άφησαν τις οικογένειές τους και την "ησυχία" τους στο αγγλοκρατούμενο νησί μας και ξεκίνησαν από την Κεφαλονιά να πολεμήσουν εθελοντικά για την Ελευθερία του Ελληνικού Έθνους. Επειδή εμείς δεν έχουμε σκοπό να συνηγορήσουμε στην συμβατική "ιστορία" των ανθελλήνων καθηγητάδων που μας μιλάνε για... πολυτεχνεία και τους "κακούς φασίστες", ετοιμάσαμε ένα αφιέρωμα στην ιστορική μάχη των προγόνων μας στο Λάλα της Ηλείας, ακριβώς τέτοιες μέρες, τον Ιούνιο του 1821...

Στο Λάλα, χωριό της ορεινής Ηλείας, δυνάστευαν κατά την τουρκοκρατία οι επονομαζόμενοι Λαλαίοι Τουρκαλβανοί, άγριοι πολεμιστές κατά παράδοση. Για αιώνες είχαν σπείρει τον τρόμο στους σκλαβωμένους Έλληνες του Μωριά αφού επιδίδονταν σε συνεχείς σφαγές, λεηλασίες και καταστροφές χωριών. Στις 25 Μαρτίου 1821 ξεσπάει ο ξεσηκωμός του Γένους για αποτίναξη του βάρβαρου κατακτητή. Στις 3 Απριλίου οι Λαλαίοι Τουρκαλβανοί λεηλατούν τον Πύργο ενώ την ίδια τύχη είχε λίγο αργότερα (24 Απριλίου) και η Αγουλινίτσα. Η εξουδετέρωση των Τουρκαλβανών του Λάλα ήταν μεγάλης σημασίας για την έκβαση του Αγώνα στον Μωριά. Έτσι, στις 9 Μαΐου 1821 ένα εκστρατευτικό σώμα αποτελούμενο από 360 Κεφαλονίτες εθελοντές αποβιβάζεται στη Γλαρέντζα της Ηλείας. Του σώματος ηγούνται τα αδέρφια Ανδρέας και Κωνσταντίνος Μεταξάς ενώ προς βοήθειά τους σπεύδει και ο Ευάγγελος Πανάς με άλλους 100 Κεφαλονίτες. Το εκστρατευτικό σώμα των αδερφών Μεταξά καταφέρνει να αποπλεύσει από την Κεφαλονιά στην κυριολεξία "κάτω από την μύτη" των Άγγλων κατακτητών. Με την αποβίβαση των Κεφαλονιτών εθελοντών στην Ηλεία το Ηθικό των Ελλήνων ανέβηκε στα ύψη. Εκτός των άλλων, δύο ορειχάλκινα θαλασσινά κανόνια που είχαν μεταφερθεί θα έπλητταν καίρια τον εχθρό. Προς ενίσχυση των Λαλαίων, καταφθάνει από την Πάτρα ο Γιουσούφ Πασάς επικεφαλής άλλων 1.000 εμπειροπόλεμων Τουρκαλβανών. Οι βάρβαροι κατακτητές υπερείχαν αριθμητικά, όμως η ανδρεία των Ελλήνων έμελλε να τους τσακίσει...

Η κρίσιμη μάχη δόθηκε στις 13 Ιουνίου 1821 στη θέση Πούσι όπου μετά από πολύωρη μάχη σώμα με σώμα οι Τουρκαλβανοί ηττήθηκαν κατά κράτος και υποχώρησαν προς την Πάτρα. Η νίκη στο Λάλα εμψύχωσε ακόμα περισσότερο τους επαναστατημένους Έλληνες του Μωριά και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον Αγώνα. Οι Κεφαλονίτες που έφθασαν την άνοιξη του 1821 στην Ηλεία και συμπαρατάχθηκαν με τους ντόπιους οπλαρχηγούς δεν εμφορούνταν από "λογική" και από "άμεσα κίνητρα"... Οι ίδιοι δεν τελούσαν υπό τουρκικό ζυγό ενώ τα αντίποινα των Άγγλων θα ήταν σκληρά για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Προθυμοποιήθηκαν όμως να χάσουν τα πάντα για την Ελευθερία της Ελληνικής Πατρίδας... Όταν οι Έλληνες πάτησαν στου Λάλα εκδικήθηκαν. Έβαλαν φωτιά, έκαψαν πάνω από 1000 πολυτελή σπίτια και χαρέμια. Το φοβερό ορμητήριο των τυράννων είχε μεταβληθεί σε στάχτη... Η Λαϊκή μούσα έφερε μέχρι τις ημέρες μας την συμφορά που έπαθε του Λάλα μέσα από τούτο το τραγούδι μοιρολόϊ:

Τί έχεις καϋμένε κόρακα που σκούζεις και φωνάζεις;
Μη δε διψάς για αίματα για Τούρκικα κεφάλια;

Σαν δε διψάς για αίματα για Τούρκικα κεφάλια,
πέρασε από του Μπαστηρά και από το πέρα Λάλα,
να δης κορμιά πως κείτονται, κορμιά δίχως κεφάλια,

Κι εκεί ν’ ακούσεις κλάματα, Τούρκικα μοιρολόγια,
Κλαίνε μανάδες για παιδιά, γυναίκες για τους άντρες

Αιώνια Τιμή και Δόξα στους Έλληνες πολεμιστές και στους 84 Ήρωες (οι 24 ήταν Κεφαλονίτες) που έπεσαν μαχόμενοι στο Λάλα για την Ελευθερία του Έθνους μας!